The best-selling medicinal plants of Khorramabad apothecary shop

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor, Lorestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Khorramabad, Iran.

2 Graduated in plant systematics and ecology, Khoramabad, Iran.

10.22091/ethc.2023.9680.1004

Abstract

Traditional medicine and use of medicinal plants in Lorestan province has a long history. Traditional healers (Attar) continue this job in a family and kinship manner and remain as an encyclopedia of medicinal plants in society. Popularity and common use of Medicinal plants for treatment of diseases, shows the effect of these species on the recovery of people. The aim of this study was to identify the most common medicinal plants purchased from Apothecaries in the city of Khorramabad, the capital of Lorestan province, from 2016 to 2017. Data were collected through questionnaires and personal interviews with 30 apothecary and sellers of medicinal plants in Khorramabad (18 men and 12 women). Information includes demographic characteristics of Healers, and properties of the most common and best-selling (very popular) medicinal plants. The selection of participanter in the interview was purposeful and the study was conducted in a Semi-structured method. The mean age of Healers participating in the interviews was 43.7 and their work experience was 13.8 years. 6/7% of Healers had a field of study related to medicinal plants. Based on the results, 32 The best-selling medicinal species was identified. The amount and species of medicinal plants used by individuals vary somewhat in different seasons of the year. Identifying and introducing this medicinal plants can be effective and strategic for those in charge of the pharmaceutical industry and the production of drugs based on herbal products.  Due to the existence of habitats and favorable climates in Lorestan, the study of the possibility and method of cultivation of Endemic and high-consumption medicinal plants can provide a major part of the province and country's need for medicinal species.

Keywords

Main Subjects


The best-selling medicinal plants of Khorramabad apothecary shop

Mohammad Mehrnia1* | Zahra Hosseini2  

  1. Corresponding Author, Assistant Professor, Lorestan Agricultural and Natural Resources Research and ….Education Center, AREEO, Khorramabad, Iran. E-mail: Mehrnia@rifr-ac.ir
  2. Graduated in plant systematics and ecology, Khorramabad, Iran. E-mail: zh83786@gmail.com

Article Info

Abstract

Article type

Research Article

 

Article history

Received: 15 July 2023

Revised: 13 August 2023

Accepted: 15 August 2023

Published: 1 October 2023

 

Keywords:

Lorestan

Medicinal plants

Traditional healers

Traditional medicine

Traditional medicine and use of medicinal plants in Lorestan province has a long history. Traditional healers (Attar) continue this job in a family and kinship manner and remain as an encyclopedia of medicinal plants in society. Popularity and common use of Medicinal plants for treatment of diseases, shows the effect of these species on the recovery of people. The aim of this study was to identify the most common medicinal plants purchased from Apothecaries in the city of Khorramabad, the capital of Lorestan province, from 2016 to 2017. Data were collected through questionnaires and personal interviews with 30 apothecary and sellers of medicinal plants in Khorramabad (18 men and 12 women). Information includes demographic characteristics of Healers, and properties of the most common and best-selling (very popular) medicinal plants. The selection of participanter in the interview was purposeful and the study was conducted in a Semi-structured method. The mean age of Healers participating in the interviews was 43.7 and their work experience was 13.8 years. 6/7% of Healers had a field of study related to medicinal plants. Based on the results, 32 The best-selling medicinal species was identified. The amount and species of medicinal plants used by individuals vary somewhat in different seasons of the year. Identifying and introducing these medicinal plants can be effective and strategic for those in charge of the pharmaceutical industry and the production of drugs based on herbal products.  Due to the existence of habitats and favorable climates in Lorestan, the study of the possibility and method of cultivation of Endemic and high-consumption medicinal plants can provide a major part of the province and country's need for medicinal species.

 

Cite this article: Mehrnia, M., & Hosseini, Z. (2023). The best-selling medicinal plants of Khorramabad apothecary shop. Research in Ethnobiology and Conservation1(1), 21-31. https//doi.org/10.22091/ethc.2023.9680.1004

 

               

                ©The Author(s).                                                                      Publisher: University of Qom

DOI: https//doi.org/10.22091/ethc.2023.9680.1004

 

 

 

­پرفروش­ترین گیاهان دارویی عطاری­های خرم­آباد

 

محمد مهرنیا1*| زهرا حسینی2

1 نویسنده مسئول، استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد، ایران. رایانامه: Mehrnia@rifr-ac.ir

2  دانش­آموخته سیستماتیک گیاهی و بوم­شناسی، خرم­آباد، ایران. رایانامه: zh83786@gmail.com

 

اطلاعات مقاله

 

چکیده

نوع مقاله

پژوهشی

 

 

 

 

 

 

 

طب سنتی و استفاده از گیاهان دارویی در استان لرستان قدمتی دیرینه دارد. درمانگران محلی و عطارها به شیوه خانوادگی و نَسَبی به این حرفه ادامه داده و همانند یک دایرة­المعارف در زمینه گیاهان دارویی در جامعه باقی مانده­اند. استفاده مرسوم از گیاهان دارویی برای درمان بیماری­ها، بیانگر اثربخشی این گونه­ها در بهبودی افراد است. این مطالعه با هدف شناسایی متداول­ترین گیاهان دارویی خریداری­شده از عطار­ی­های شهر خرم­آباد، مرکز استان لرستان از سال 1395 تا 1397 صورت گرفت. از طریق پرسشنامه­ها و مصاحبه­های شخصی با 30 نفر از عطاران و فروشند‌گان گیاهان دارویی در شهر خرم­آباد (18 مرد و 12 زن)، مشخصات دموگرافیک عطارها و خواص متداول­ترین و پرفروش­ترین گیاهان دارویی جمع‌آوری گردید. انتخاب افراد شرکت­کننده در مصاحبه به صورت هدفمند و این مطالعه به روش نیمه ساختاریافته انجام گرفت. میانگین سنی مصاحبه‌شوندگان 7/43 سال و تجربة کاری آن‌ها 8/13 سال بود. فقط 7/6 درصد از شرکت‌کنندگان در مصاحبه، رشتة تحصیلی مرتبط با گیاهان دارویی داشتند. بر اساس نتایج به دست آمده، 32 گونه دارویی پرفروش در عطاری­های خرم­آباد شناسایی شد. شناسایی و معرفی این گیاهان دارویی می‌تواند برای دست­اندرکاران صنعت داروسازی و تولید دارو بر پایه محصولات گیاهی مؤثر و راهبردی باشد. با توجه به وجود رویشگاه­ها و اقلیم­های مساعد در منطقه لرستان، بررسی امکان و نحوه کشت گیاهان دارویی انحصاری و پرمصرف، می­تواند بخش عمده­ای از نیاز استان و کشور به گونه­های دارویی را تأمین نماید.

تاریخچه

دریافت: 24/04/1402

بازنگری: 22/05/1402

پذیرش: 24/05/1402

انتشار: 09/07/1402

 

کلیدواژه‌ها

گیاهان دارویی درمان‌گران محلی لرستان

طب سنتی

استناد: مهرنیا، محمد، و حسینی، زهرا (1402). ­پرفروش­ترین گیاهان دارویی عطاری­های خرم­آباد. پژوهش‌های زیست قوم ‌شناختی و حفاظت، 1(1)، 31-21.    https//doi.org/10.22091/ethc.2023.9680.1004

 

 


ناشر: دانشگاه قم                                                  © نویسندگان. 

       

 

 

 

مقدمه

حدود صد و هفتاد سال پیش در عصر قاجار، پس از تأسیس دارالفنون (1230 ه.ش)، اولین دوره­های داروسازی در ایران بنا نهاده شد. در آن زمان، داروخانه­های نوین به شیوه­ امروزی، همانند سایر نقاط کشور هنوز در لرستان مرسوم نبود و حرفه داروسازی و طبابت را عده­ای از درمانگران محلی و عطاران که به حکیم­باشی ملقب بودند، انجام می­دادند. این گروه که متولی طبابت و داروسازی بودند، گیاهان دارویی گوناگون را در محفظه­های چوبی، قوطی شیشه­ای، سطل­های پلاستیکی، کیسه­های پارچه­ای و شیشه­های محتوی عرقیات و دمنوش­های مختلف را برحسب تنوع مصرف در قفسه­های چوبی نگهداری می­کردند. بسیاری از این گیاهان از نقاط مختلف لرستان جمع­آوری و شناسایی شده و مابقی داروها و عصاره­های گیاهی از قبیل صمغ­ها و پودرهای گوناگون را که مختص لرستان نبودند (مانند دارچین، زنجبیل، کندر، کافور و ...) از شهر همدان که مرکز اصلی بار افکنی غرب کشور محسوب می­شد، به خرم­آباد وارد می­کردند. بعد از سال­ 1302 شمسی، با ورود قشون ارتش و تشکیل پادگان­های نظامی و مدارس و احداث نخستین بیمارستان ارتش در خرم­آباد، عده­ای پزشک و داروساز تحصیل­کرده­، برای مقاصد نظامی و رفع نیازهای درمانی نظامیان و خانواده­هایشان به شهر خرم­آباد گسیل شدند و طب نوین به‌تدریج در خرم­آباد آغاز به کار کرد (Shafizadeh, 2002). از آن سال‌ها به بعد استفاده از گیاهان دارویی به‌تدریج کاهش پیدا کرد، ولی همچنان عطارهایی به‌صورت خانوادگی به این حرفه ادامه دادند و به‌صورت یک دایره المعارف در زمینه گیاهان دارویی در جامعه باقی‌مانده‌اند. متأسفانه تعدادی از عطارها یا حکیم‌باشی‌ها موفق به کتابت دانش و تجربیات خود نشده و یا اینکه فرزندان راه والدین را ادامه نداده­اند و به همین علت افراد مجرب در این حوزه، به‌صورت انگشت‌شمار باقی مانده­اند. وجود گیاهان انحصاری و اندمیک در لرستان سبب گردیده که یک طب سنتی متمایز از سایر مناطق وجود داشته باشد.

 اعتبارسنجی علمی استفاده از گیاهان دارویی به مرکز بحث تبدیل شده است و تقریباً 20 درصد گیاهان یافت شده در جهان، تحت غربالگری فعالیت­های بیولوژیکی قرار گرفته­اند (Coopoosamy and Naidoo, 2012) و در کشورهای پیشرفته، 25 درصد داروهای پزشکی مبتنی بر گیاهان و مشتقات آن‌ها است (Muthu et al., 2006). طب سنتی هنوز هم به­عنوان مقرون­به­صرفه­ترین و در دسترس­ترین منبع درمانی در سیستم مراقبت­های بهداشتی اولیه در جوامع فقیرنشین باقی ­مانده است و درمان­های محلی نقش پررنگی در چنین جوامعی دارا است (Yineger and Yewhalaw, 2007). یکی از راه­های گسترش صنعت گیاهان دارویی، توسعة طب سنتی در ایران و به توصیة سازمان جهانی بهداشت، مناسب­ترین راه دسترسی به طب مطمئن و همچنین ارزان قیمت است (Bagheri et al., 2005). به دلیل کمبود وسایل ارتباطی، فقر، ناآگاهی و در دسترس نبودن امکانات بهداشتی مدرن، اکثر مردم به ویژه روستاییان، هنوز مجبور به استفاده از داروهای سنتی برای بیماری­های روزمره خود هستند. درمانگران سنتی اغلب بخشی از یک جامعه محلی، فرهنگ و سنت هستند و هنوز هم در بسیاری مناطق، از موقعیت اجتماعی بالایی برخوردارند و بر روی شیوه­های سلامت محلی تأثیرگذارند (Cheikhyoussef et al., 2011). شناخت پتانسیل­های خاص و عظیم طب سنتی و استفاده صحیح از آن‌ها می­تواند زمینه­ساز توسعه و خودکفایی کشور در زمینه خدمات بهداشتی، به­ویژه در مناطق توسعه­نیافته باشد (Qaraaty et al., 2014).

اقلیم­های مختلف آب و هوایی و در نتیجه پوشش­های گیاهی متفاوت و فرهنگ مردم، بر انتخاب نوع گیاه دارویی مؤثر است (Firozi and Zahedifard, 2016) و وجود اقوام، فرهنگ­ها و اعتقادات متنوع در نقاط مختلف ایران منجر به شکل­گیری باورها و دانش بومی غنی و پویا در استفاده از طب سنتی و گیاه­درمانی در شهرهای کشور شده است. استان لرستان با پیشینه تاریخی-فرهنگی و پتانسیل عظیم رویشگاهی، از دیرباز در استفاده از گیاهان دارویی و ظرفیت­های درمانی آن‌ها، قدمت دیرینه دارد. ساکنین مناطق شهری و روستایی، با وجود داروها و خدمات پزشکی مدرن، هنوز از گیاهان دارویی به­عنوان یک درمان سنتی استفاده می­کنند. امروزه مردم بخش عمده­ای از گیاهان دارویی مورد استفاده خود را از عطاری­های سطح شهر تأمین می­کنند.

گیاهان دارویی بومی می­تواند منافع اقتصادی قابل­توجهی برای درمان بیماری­های مختلف و تولید مواد اولیه داروها داشته باشد. پرفروش­ترین گیاهان دارویی شهر خرم­آباد، شامل گونه­های زراعی و وحشی هستند و تعدادی از این گونه­ها، توسط افراد بومی جمع­آوری و به فروش می­رسند. با این وجود، اکثر گونه­ها از بازارهای بزرگ و عمده­فروشی تهران و شهرهای بزرگ تهیه می‌شوند. گونه­های بومی (آویشن، چای­کوهی یا کلکنه، پونه، ختمی و غیره) از نظر پتانسیل فروش و عرضه در بازار، از اهمیت قابل توجهی برخوردارند که با افزایش تقاضای خرید و مصرف، برداشت بیش از حد آن‌ها ممکن است به یک معضل تبدیل شود. طبق نظر عطارهای مورد مصاحبه، در شهرهایی با پوشش گیاهی غنی و متنوع، درصد بالایی از مردم که به طبیعت دسترسی دارند، تعدادی گونه­ها را جهت مصرف خانواده، از طبیعت جمع­آوری و خشک می­نمایند.

 چند مطالعه درباره گیاهان دارویی پر تقاضای مردم در عطاری­ها و گیاهان دارویی مورداستفاده در طب سنتی شهرهای کشور صورت گرفته است. ازجمله این پژوهش­ها می­توان به بررسی عرضه و مصرف گیاهان دارویی موجود در عطاری­های استان لرستان (Naderi et al., 2009)، تهران (Ashayeri et al., 2013)، دشتستان استان بوشهر (Dolatkhahi and Ghorbani, 2013) و شیراز (Hosseini et al., 2017)، اشاره نمود. مطالعه اتنوبوتانی گیاهان دارویی شهرستان ابهر استان زنجان (Vafadar and Toghranegar, 2020)، بررسی اتنوبوتانی گیاهان دارویی جنوب کرمان (Hosseini Kohnouj et al, 2019) اشاره نمود.

 در طی چند دهه گذشته، علاقه به مطالعه گیاهان دارویی و استفاده سنتی از آن‌ها در مناطق مختلف جهان افزایش یافته است. Cheikhyoussef و همکاران (2011) در پژوهشی به بررسی دانش بومی استفاده از گیاهان دارویی و اقدامات فرهنگی مرتبط با روند التیام­بخشی این گیاهان توسط درمانگران سنتی در منطقه­ای در نامیبیا پرداختند؛ متخصصان طب سنتی در منطقه­ موردمطالعه، از 61 گونه گیاه دارویی برای درمان بیماری­ها و اختلالات مختلف با بیشترین تعداد گونه برای بیماری­های روحی و به دنبال آن عفونت پوستی و صدمات خارجی استفاده می­کنند (Cheikhyoussef et al., 2011). پژوهش دیگری در یکی از شهرهای بنگلادش با هدف مستندسازی استفاده از گیاهان دارویی صورت گرفته است که بر اساس نتایج این پژوهش، 32 گونه گیاهی، برای مصرف منظم، با هدف پیشگیری یا مصرف در زمان­هایی که بیماری خاصی داشته باشند جهت درمان، تجویز شده است و مصرف گیاهان دارویی برای اهداف پیشگیرانه را مقرون به صرفه دانسته­اند (Rahmatullah et al., 2010).

علیرغم اینکه تعداد زیادی از افراد جامعه برای حفظ سلامتی و پیشگیری و درمان بیماری­ها از گیاهان دارویی استفاده می­کنند، عملاً اطلاعات رسمی درباره بازار فروش و مصرف گیاهان دارویی، وجود ندارد. با شناسایی پرمصرف­ترین گیاهان دارویی و کاربردهای رایج آن‌ها در بین مردم، می­توان برای کاشت و تولید گونه­های بومی و غیربومی، ثبت و مستندسازی کاربردهای اثبات شده این گیاهان، به‌طور خاص و هدفمند، برنامه­ریزی و اقدام نمود. در همین راستا و با هدف شناسایی و معرفی گیاهان دارویی پرفروش عطاری­های شهر خرم­آباد اقدام شد.

 

مواد و روش‌ها

این مطالعـه به صورت مقطعـی و روش تحقیـق مــورد استفاده، پیمایشی است. جمع­آوری اطلاعات مربوط به پرفروش­ترین و پرمصرف­ترین گیاهان دارویی مورد تقاضای مردم از عطاری­های شهر خرم­آباد، از طریق مصاحبه­های حضوری با فروشـندگان گیاهان دارویی در عطاری­هـا ثبـت گردید. این تحقیق توصیفی-مقطعی، از طریق پرسشنامه­ها و به روش نیمه ساختاریافته (Semi-structured method) صورت گرفت. در پرسشنامه­ها، علاوه بر نام محلی و عمومی گیاهان پرفروش، اطلاعات مربوط به مشخصات فردی شامل سن، جنس و سطح تحصیلات فروشنده­ها نیز ثبت گردید. فروشندگان گیاهان دارویی، پرفروش­ترین داروهـای گیـاهی در فصـول مختلف سال و عمده­ترین موارد مصرف آن‌ها را عنوان نمودند. شناسایی گونه­های دارویی با استفاده از منابع معتبر گیاه­شناسی مانند فلور ایران (Asadi, 1988-2006)،  فلور رنگی ایران (Ghahraman, 1996-2008)، فلور ایرانیکا (Rechinger, 1963-2018) و فلور ترکیه (Davis, 1965-1988) صورت گرفت.

 

نتایج

بر اساس تحلیل اطلاعات آماری، عطارهای شرکت­کننده در مصاحبه (جدول 1)، دارای میانگین سنی  7/43 سال و میانگین تجربة کاری 8/13 سال بودند. 7/6 درصد از آن‌ها، رشته­ها و گرایش­های تحصیلی مرتبط با گیاهان دارویی و 22 درصد افراد، دوره­های تخصصی آموزش طب سنتی را گذرانده­ بودند. براساس نتایج این مطالعه، خانواده­های گیاهیLamiaceae  (با 9 گونه دارویی) و Asteraceae (با 6 گونه دارویی)، پرمصرف­ترین خانواده­های گیاهی در خرم‌آباد محسوب می­شود.

 بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده از مصاحبه­های صورت گرفته با 30 نفر ازعطاران شهر خرم­آباد، 32 گونه رایج و پرمصرف در بین شهروندان شناسایی شد. خواص درمانی و کاربردهای سنتی پرمصرف­ترین گیاهان دارویی بر اساس نظر عطارها و باورهای رایج بین مردم، تهیه شده است (جدول 2). دو نام علمی برای گیاه دارویی تخم شربتی در جدول 2 ارائه شده که بنا بر گفته و تحقیق تجربی عطارهای مجرب خرم­آباد، گیاه دارویی تخم شربتی در استان­های با اقلیم­های مختلف، از گونه­های متفاوتی شامل تخم ریحان و تخم بالنگو استفاده می­شود.

طبق نتایج حاصل از مصاحبه، حدود 42 درصد از مراجعه­کنندگان، از داروهای گیاهی به­عنوان درمان منفرد و یا مکمل داروهای شیمیایی استفاده می­کنند. بر این اساس؛ پرمصرف­ترین گیاهان دارویی در فصول پاییز و زمستان: آویشن، چای کوهی، پونه، گل بنفشه و ختمی، در فصول بهار و تابستان، علاوه بر آویشن و چای کوهی، تخم شربتی، در عطاری­های شهر خرم­آباد بودند. بر اساس پاسخ­های فروشندگان و مشاهدات شخصی، بیشترین مراجعات مردم به عطاری جهت درمان مشکلات و بیماری­های مربوط به دستگاه گوارش (اسهال، یبوست، درد و زخم معده و ناراحتی­های روده)، ناراحتی­های پوستی، مشکلات دستگاه تنفس (سرفه، سرماخوردگی)، ناراحتی­های زنان و مشکلات دستگاه ادراری (سنگ و عفونت کلیه و مثانه) است.

 

 

جدول 1. اطلاعات آماری عطارهای شرکت‌کننده در مصاحبه

درصد

تعداد

 

متغیرها

60

18

مرد

جنسیت

40

12

زن

3/3

1

35-25

رده­های سنی

3/33

10

45-35

3/63

19

45 سال به بالا

10

3

سیکل

سطح تحصیلات

7/66

20

دیپلم

20

6

کارشناسی

3/3

1

کارشناسی ارشد

7/6

2

5-1

تجربه کاری (سال)

7/16

5

10-5

30

9

15-10

3/33

10

20-15

3/13

4

25-20

 

بحث

 لرستان با داشتن تنوع اقلیمی و رویشگاه­های مناسب، از دیرباز دارای طب سنتی متمایزی بوده است. اطباء سنتی لرستان در چندین دهه گذشته برای درمان بیماری­ها و ناراحتی­های مشخص، از حدود هفتاد گیاه دارویی و به­صورت «تک گیاهی» استفاده می­نموده­اند. به­عبارت دیگر؛ طبیبان سنتی لرستان برای درمان هر بیماری، فقط یک گیاه خاص و معین را تجویز می­کردند.

میانگین سنی عطارهای این مطالعه، 7/43 سال و تجربة کاری آن‌ها 8/13 سال بود. میانگین سنی در مطالعه تهران 08/40 (Dolatkhahi and Ghorbani, 2013)، در خراسان رضوی، حدود 37 سال (Moradi and Eslahi, 2014) و در شیراز حدود 39 سال عنوان شده است (Hosseini et al., 2017). درصد کمی (7/6 درصد) از عطارهای شرکت­کننده در مصاحبه،­ تحصیلات دانشگاهی مرتبط با گیاهان دارویی داشتند که این موضوع در نتایج سایر مطالعات صورت گرفته نیز گزارش شده است

 

جدول 2. گیاهان دارویی پرفروش در عطاری­های شهر خرم­آباد (مهم‌ترین گیاهان دارویی از نظر میزان فروش)

خواص درمانی

نحوه استفاده

قسمت مورد استفاده

نام محلی

نام فارسی

نام علمی

خانواده

ردیف

قابض، درمان شکستگی­، درمان ورم معده و زخم اثنی­عشر، ضد عفونی­کردن هوای اتاق در مواقع زکام و سرماخوردگی و سایر بیماری­های عفونی

خوراکی آدامس جویدنی پماد

میوه، رزین، برگ، ریشه

قلنگ نَرمه

 

پسته وحشی، بنه

Pistacia khinjuk Stocks

Anacardiaceae

1

چاشنی غذا، درمان اسهال، بهبود عملکرد دستگاه گوارش، ضد اسپاسم، مدر، درمان بیماری قارچی پوست

ادویه، دمکرده

سرشاخه­های گلدار

فیاله

خوشاریزه کوهستانی

Echinophara cinerea Boiss.

Apiaceae

2

اشتها آور، ضد نفخ، درمان اختلالات گوارشی، درمان اختلالات تنفسی

خوراکی

برگ، ریشه،

ساقه، جوانه­ها

کاله

گلپر کوهستانی

Tetrataenium lasiopetalum (Boiss.) Manden

Apiaceae

3

معطر، مقوی قلب، ضد نفخ، معرق، مدر، دفع انگل­های روده، استعمال خارجی جهت درمان جوش

ادویه، خوراکی

برگ، دانه، ریشه

گلپر

گلپر

Heracleum persicum desf. ex fischer

Apiaceae

4

ضد نفخ، ضد التهاب، درمان سردرد و میگرن

خوراکی

دمکرده

برگ، گل

مخالصه

مینای کوهسری

Tanacetum kotschyi Boiss.

Asteraceae

5

چاشنی غذا، ضد سرفه، ضد نفخ، ضد تب­، ضد عفونی­کننده، درمان گرمی بدن، مسکن سردرد

ادویه

جوشانده پودر

سرشاخه­های گلدار

جوشن

درمنه دنائی، درمنه ایرانی

Artemisia persica Boiss.

Asteraceae

6

درمان التهاب پوستی، تقویت مو و پوست (شفاف و طلایی کردن مو)، آرام­بخش، درمان ناراحتی­های گوارشی، ضد تب، بخور بابونه جهت درمان سرماخوردگی، التهاب دهان و گلو، بهبود آکنه و جوش­های صورت

دمکرده

گل، برگ

گل باینه

گل بابونه

Anthemis cotula  L.

Asteraceae

7

ضد تب، درمان یرقان، تصفیه خون، درمان جوش­ها، ضد حساسیت­های پوستی

جوشانده

ریشه، سرشاخه های گلدار

چقچقه

کاسنی

Cichorium intybus L.

Asteraceae

8

محافظ کبد، تحریک ترشح شیر مادر، کاهش فشار و چربی خون

دمکرده

دانه، میوه، ریشه

----

خار مریم

Silybum marianum (L.) Gaertn

Asteraceae

9

کاهش قند خون، درمان سوء هاضمه، اشتها آور، مقوی اعصاب، ضد کرم، ضد هموروئید، ضد تب، درمان حساسیت­های همراه با آبریزش

دمکرده

سرشاخه­های گلدار، ریشه

برینج داس

 

بومادران

Achillea  wilhelmsii C.Koch.

Asteraceae

10

مقوی قلب، نشاط آور، قابض، مدر، معرق، افزایش دهنده فشارخون، همراه سنبل­الطیب و لیمو عمانی در درمان بیماری­های دستگاه تنفس و بی­اختیاری ادراری در کودکان، درمان سر درد، ضد سرفه، درمان ناراحتی اعصاب، سرگیجه و اضطراب

دمکرده

گل، برگ

گاوزو

گل گاوزبان

Anchusa Ovata Lehm.

 

Boraginaceae

11

مدر، ملین، خنک کننده، ضد تب، درمان سرفه­های مزمن و گرفتگی صدا 

 

دانه، گل، برگ

----

خاکشیر

Sysmbrium sophia L.= Descurainia sophia

 

Brassicaceae

12

خلط آور، درمان زخم معده، مقوی دستگاه گوارش، مسکن، مدر

خوراکی جوشانده

برگ، ریشه

ملیم،
 بله شیرینه

شیرین بیان

Glycyrrhiza glabra L.

Fabaceae

13

قابض، کاهش قندخون، ضد باکتری و ضد ویروس

خوراکی

رزین، برگ، مان

گزوله،

مان بلی،

دارمازو

Quercus infectoria Oliv.

Fagaceae

14

قابض، مقوی عمومی بدن، خلط آور، درمان اسهال، رفع سوء هاضمه، درمان کم خونی، سستی و ضعف ستخوان­ها

خوراکی

میوه، جفت میوه،

بلی

 

بلوط

Quercus brantii  Lindl.= Q. persica

Fagaceae

15

ادامه جدول 2.

خواص درمانی

نحوه استفاده

قسمت مورد استفاده

نام محلی

نام فارسی

نام علمی

خانواده

ردیف

چاشنی غذا، ضد سرفه و خلط آور، آرامبخش، بخور جهت سرماخوردگی، ضد باکتری و ضد قارچ قوی

چاشنی  ادویه

دمکرده

اندام­های هوایی

ازگوئه، ازبوئه

آویشن

Thymus kotschyanus Boiss. & Hohen

Lamiaceae

16

ادویه، مقوی معده، ضد نفخ، مدر، اشتها آور، مسکن درد دندان، ضد سرفه، خلط­آور، ضد اسپاسم عضلات، قابض

خوراکی

پودر

اندام­های هوایی

مرزه

مرزه، جاتره

Satureja khuzistanica jamzad.

Lamiaceae

17

مقوی معده، معرق، مسکن، مسهل، ضد نفخ، درمان سرماخوردگی، ضد اسپاسم، درمان سکسکه

ادویه دمکرده

سرشاخه­های گلدار

مفّرا

پونه‌سای مواج

Nepeta crispa Wild.

Lamiaceae

18

مصرف خوراکی، چاشنی غذا، ضد تب، آرام­بخش، ضد چربی خون، ضد اسهال

دمکرده  ادویه

برگ

سمساء

بادرنجبویه دنائی

Dracocephalum kotschyii Boiss.

Lamiaceae

19

مصرف غذایی، ضد نفخ، مقوی عمومی بدن، مدر، معرق، درمان اسهال، مسکن سردردهای عصبی و میگرن و دردهای قفسه سینه

پودر، دمکرده

برگ، سرشاخه­های گلدار، اسانس

نعناع

نعناع فلفلی

Mentha Piperita L.

Lamiaceae

20

درمان سرماخوردگی، مقوی اعصاب، مقوی قلب

دمکرده

گل

کُلکنه، پشمینه،

چای کوهی

Stachys lavandulifolia Vahl.

Lamiaceae

21

چاشنی غذا، ضد میکروب، درمان آسم و برونشیت

پودر دمکرده

سرشاخه­های گلدار

جاتنه

جاتنه، زوفایی

Thymbra spicata L.

Lamiaceae

22

خوراکی، آرام­بخش، ضد نفخ، تقویت معده، ضد تب

خوراکی دمکرده

سرشاخه­های گلدار، برگ

پینه،

پوینه

پونه

Mentha longifolia (L.) Hudson.

Lamiaceae

23

رفع عطش، ضد سرفه، مدر، درمان دردهای دستگاه گوارش، آرام­بخش

خوراکی

دانه

تخم شربتی

تخم ریحان

-Ocimum basilicum L.

-Lallementia iberica (Stev.) Fisch. & C. A. Mey.

Lamiaceae

24

دفع سنگ کلیه، مسکن دردهای گوارشی، روماتیسمی و بیماری­های رطوبتی

خوراکی دمکرده

برگ، پیاز

بُن­سور،

سور پا

پیاز یزدی

Allium jesdianum Boiss.

Liliaceae

25

مصرف غذایی، معطرکننده ترشی، مدر، معرق، خلط‌آور، اشتها آور، مسکن درد مفاصل، درمان فشار خون

خوراکی، پودر

ریزوم، برگ

زیل، پیشوک

موسیر

Allium hirtifolium Boiss.

Liliaceae

26

ضد سرفه، ملین، مسهل، درمان سرماخوردگی، مدر، ضد تب، نرم کننده و تقویت کننده موی سر

دمکرده

ضماد

گل، برگ،

میوه، ریشه

گل هیرو

گل ختمی

Althaea officinalis L.

Malvaceae

27

ملین، ضد تب، ضد سرفه، درمان زخم معده، درمان اسهال، درمان یبوست مزمن

دمکرده

برگ، دانه

بارهنگ

بارهنگ،
خارچنگ

 

Plantago major L.

Plantaginaceae

28

مصرف غذایی، مقوی عمومی، ضد افسردگی، نرم کننده پوست، کمک به ترک سیگار و اعتیاد به مواد مخدر

پودر

دمکرده

دانه

جو باریک

جو دوسر، یولاف

Avena sativa L.

Poaceae

29

تقویت مو و جلوگیری از ریزش مو، ضد سرفه، درمان فشار خون

جوشانده، ضماد

برگ، گل، میوه

سِدر

سِدر، کُنار

Ziziphus spina-christi (L.) Willd.

Rhamnaceae

30

حاوی ویتامین­ها، ضد اسهال، کاهش عطش، مقوی، ضد فشار خون

خوراکی

دمکرده

گل، میوه، نهنج

می‌داره

نسترن وحشی

Rosa canina L.

Rosaceae

31

نرم کننده، خلط آور، معرق، درمان بیماری‌های کلیه، مثانه و دستگاه گوارش

دمکرده

گل، برگ

گل بِنوشه

گل بنفشه

Viola odorata

Violaceae

32

 

(Hosseini et al., 2017 Dolatkhahi and Ghorbani, 2013;). میانگین تجربة کاری عطارهای این مطالعه، 8/13 سال بود که می­توان آن را به خانوادگی بودن و دیرینه بودن این حرفه نسبت داد. در تهران نیز میانگین سابقه کاری، 16 سال گزارش شده است. کاذب و موقت نبودن شغل عطاری، علت وجود افراد پرسابقه در این شغل عنوان شده است (Ashayeri et al., 2013). با توجه به این که حرفه عطاری تا حدود زیادی یک حرفه خانوادگی و کهن محسوب می‌شود و دانش مربوط به خواص گیاهان دارویی معمولاً سینه به سینه بین افراد منتقل شده است، تهیه گیاهان دارویی از عطارهای باتجربه­تر و با سابقه طولانی­تر، منطقی­تر به نظر می­آید.

 

بر اساس نتایج این مطالعه، حدود 60 درصد از افراد هنگام مراجعه به عطاری، با گیاه دارویی که برای درمان بیماری و ناراحتی خود مفید است، آشنایی دارند. این دانش را از طریق تجربیات و دانسته­های والدین، دوستان، مطالعه منابع علمی مرتبط و اینترنت کسب می­نمایند. طبق نظر اکثر عطارهای شرکت­کننده در مصاحبه­، نکته قابل تأمل این است که اطلاعات کسب شده از سایت‌های نامعتبر اینترنتی، موثق نبوده و از درجه اعتبار و اطمینان بالایی برخوردار نیست و در پیشنهادها و اطلاعات ناقص آن‌ها به مزا­­ج­شناسی و طبع افراد، توجهی نشده است. تعدادی از عطارهای مصاحبه­شونده که اغلب از تجربه یا سواد بالایی هم در این رشته برخوردار بودند، اغراق و غلوگویی برخی عطارها در درمان مشکلات و بیماری­های افراد با گیاهان دارویی و داروهای گیاهی را از مشکلات اصلی این حرفه عنوان نمودند. این معضل در نهایت؛ عدم دستیابی مراجعه­کننده به نتیجه مطلوب و گاهی اوقات ایجاد مشکلات جسمی مضاعف، بی­اعتمادی به استفاده از گیاهان دارویی و طب سنتی را در پی خواهد داشت.

بر اساس نتایج پژوهش صورت گرفته در عطاری­های استان لرستان در سال 1387، تعداد کل گیاهان دارویی موجود در عطاری­ها، حدود 336 گونه گزارش شده است (Naderi et al., 2009). بر اساس نتایج مطالعه حاضر، 32 گونه دارویی به­عنوان پرفروش­ترین و پرمصرف­ترین گیاهان دارویی شهر خرم­آباد معرفی شدند. بسیاری از مردم این شهر حتی اگر به داروهای شیمیایی طب مدرن نیز دسترسی باشند، از گیاهان دارویی برای درمان بیماری­های ساده مانند سرماخوردگی، سرفه، تب، ناراحتی­های گوارشی، بیماری­های پوستی و گزش­های سمّی، استفاده می­کنند.

گیاه دارویی آویشن (Thymus kotschyanus Boiss. & Hohen) با نام محلی «ازبوئه یا ازگوئه»، پرفروش­ترین داروی گیاهی در عطاری­های خرم­آباد، به عنوان یکی از بهترین گزینه­ها برای درمان سرفه و بیماری­های تنفسی به شمار می­رود و مردم استان با نوشیدن دم‌نوش و چای آویشن از خاصیت درمانی این گیاه دارویی در چهار فصل سال بهره می­برند. برخی از گونه­های گیاهی موجود در عطاری­های خرم­آباد، علاوه بر مصارف دارویی، به­عنوان ادویه و طعم­دهنده­های طبیعی نیز استفاده می­شود که ازجمله آن‌ها می­توان به سمساء، مفرّا، گلپر، جوشن، پونه و مرزه اشاره نمود. مردم لرستان از دیرباز از این گیاهان در طبخ غذا بهره برده‌اند و جزء جدانشدنی از فرهنگ بومی استان محسوب می­شوند. گیاه دارویی مفرّا، از گونه­های انحصاری لرستان است که در بین مردم استان، عمدتاً برای تقویت معده، ضد نفخ، ضد سرفه، تقویت معده، مسهل و درمان سرماخوردگی مورد استفاده قرار می­گیرد. از دیگر گیاهان دارویی بومی، شناخته شده و پرمصرف بین مردم منطقه، گلپر است که با طعم و عطری قوی، برای درمان اختلالات گوارشی، بهبود اختلالات تنفسی و تحریک اشتها مصرف می­شود. گیاه دارویی بسیار مفید دیگری که در لرستان و به‌ویژه در خرم­آباد مورد استفاده قرار می­گیرد، بُن­سور (سورپا) است که به­عنوان دفع­کننده سنگ کلیه و مسکن دردهای گوارشی و روماتیسمی مصرف می­شود. این گیاه دارویی باارزش، در ارتفاع بالای کوهستان­های استان رویش دارد و طی سال­های اخیر، در معرض خطر و بهره­­برداری بی­رویه قرار گرفته و تراکم آن در رویشگاه­ها، به شدت کاهش یافته است. این گونه­های دارویی ارزشمند، اکثراً بومی لرستان بوده و نیازی به تهیه و خرید از سایر مناطق کشور نیست. اغلب گیاهان دارویی ذکر شده در این مطالعه، در استان لرستان هم به­صورت وحشی و طبیعی رویش دارند و از طبیعت جمع­آوری می­شوند و هم در مقیاس­های کوچک توسط کشاورزان کشت می­شوند و در بازارهای محلی نیز به‌صورت تازه و خشک در معرض فروش قرار می­گیرند و از پتانسیل تجاری­سازی خوبی برخوردار می­باشند. با این وجود؛ تعدادی از گونه­ها به دلیل تقاضای بالا یا ارسال به شهرهای دیگر، از عمده­فروشی­های خارج استان تأمین می­شود.

پرفروش­ترین گیاهان دارویی در عطاری­های شهر خرم­آباد در فصول پاییز و زمستان: آویشن، چای کوهی، پونه و ختمی و در فصول بهار و تابستان، علاوه بر آویشن و چای کوهی، تخم شربتی و خاکشیر، بود. مقایسه لیست گیاهان دارویی پرفروش سایر مقالات منتشر شده (Dolatkhahi and Ghorbani, 2013; Hosseini et al., 2017; Moradi and Eslahi, 2014)، با فهرست گیاهان مطرح شده در این پژوهش، حدود 30% اشتراک دارند. شایع­ترین گیاهان خریداری شده از عطاری­های شهر تهران در فصل بهـار بـه ترتیـب، گـل گـاوزبـان، سـنبل­الطیـب و خاکشیر و بنفشه در فصل تابستان؛ خاکشیر، کاسنی، شاتره و تخم شربتی، در فصل پاییز؛ آویشن، پنیرک، گل ختمی و گل بنفشه و در فصل زمستان؛ دارچین، زنجبیل، چهارگل و آویشن (Dolatkhahi and Ghorbani, 2013) بوده است. در سه شهرستان از استان خراسان رضوی، در فصل بهار؛ بومادران، کلپوره و کاسنی، در فصل تابستان؛ خاکشیر، ترنجبین و تخم شربتی، در فصل پاییز، به ترتیب عناب، آویشن و گل ختمی و در فصل زمستان به ترتیب آویشن، زنجبیل و گل ختمی است (Moradi and Eslahi, 2014).  در شیراز، مهم‌ترین گیاهان مورد تقاضای مردم، بابونه، گل گاوزبان، اسطوخودوس، خاکشیر و دارچین، معرفی شده است (Hosseini et al., 2017). با مقایسه این گیاهان می­توان گفت که در سایر پژوهش­ها از گونه­های عمومی که در مناطق زیادی در کشور رویش دارند نام برده شده است؛ درحالی­که در این مطالعه، پرفروش­ترین گیاهان دارویی، اغلب گونه­های بومی و انحصاری لرستان بودند. خرم­آباد یکی از رویشگاه­های کم‌نظیر ایران با تنوع گونه­های دارویی است که انار و گردو در کنار هم می­رویند، اما متأسفانه با هجوم بهره­برداران و سودجویان، این رویشگاه غنی، در معرض آسیب قرار گرفته است. به نظر می­رسد گیاهان دارویی خرم­آباد، به علت محدود بودن رویشگاه و انحصاری بودن گیاه به سایر مناطق کشور صادر نمی­شود یا ناشی از ضعف شبکه توزیع گیاهان دارویی در شهرستان می‌باشد. این گیاهان دارویی، عمدتاً توسط مردم محلی در بازارچه­ها و یا توسط عطار­ها مورد خرید و فروش قرار می­گیرند. ناآشنایی خیلی از مردم کشور و حتی شهروندان لرستانی با گونه­های دارویی بومی لرستان نظیر: کاله، سمساء و مفرّا، مؤید این امر می­باشد. اقداماتی در راستای کشت، معرفی و شناساندن گیاهان دارویی بومی خاص به سایر شهرها، زمینه استفاده و دسترسی مردم سایر مناطق را هم با این گیاهان دارویی فراهم می­نماید.

بر اساس نظر مصاحبه­شوندگان‌، به‌کارگیری طب سنتی و گیاهان دارویی در کنار طب نوین و استفاده از ظرفیت­های نظام پزشکی کشور، نقش مهمی در ارتقاء کیفیت و اثربخشی درمان بیماری­ها خواهد داشت. اعتماد مردم به مصرف گیاهان دارویی، عدم استانداردسازی گیاهان دارویی، مشخص نبودن اولویت­های اکولوژیکی و اقتصادی، عدم وجود سیاست­های هدفمند منجر به فعالیت­های ناموفق و فاقد انسجام کافی در زمینه گیاهان دارویی می­باشد (Asayeshpoor, 2015). کشت و پرورش گیاهان دارویی هر منطقه بر اساس طبع و مزاج مردم آن منطقه، تولید و بسته­بندی مواد اولیه داروهای گیاهی، ایجاد فرصت­های شغلی کوچک در مناطق توسعه­نیافته، می­تواند داروهای گیاهی ارزان­قیمت را در اختیار مصرف­کنندگان قرار دهد (Qaraaty et al., 2014). با توجه به اقبال وسیع مردم در استفاده سنتی از گیاهان دارویی، مطالعات بیشتر می­تواند راهگشای شناخت بسیاری از خواص گیاهان دارویی باشد (Dolatkhahi and Ghorbani, 2013). با توجه به تقاضای برای مصرف گیاهان دارویی، برنامه­ریزی در جهت آموزش پزشکان و مردم در خصوص خواص و نحوه صحیح مصرف این گیاهان دارویی پرکاربرد، ضروری به نظر می­رسد (Dolatkhahi and Ghorbani, 2013). استفاده از گیاهان دارویی، به طبیعت گیاه، وضعیت مزاجی افراد و شرایط آب و هوایی فصول مختلف سال بستگی دارد. شناخت سلیقه­ها و رویکرد جامعه به مصرف گیاهان دارویی و توجه به دیدگاه­ها و پیشنهادهای مصرف­کنندگان، می­تواند راهنمای خوبی برای برنامه­ریزان و سیاست‌گزاران صنعت دارویی کشور باشد تا با اتخاذ راهکارهای مناسب علمی، شاهد بازیابی تجربیات و فرهنگ مصرف داروهای گیاهی باشیم (Bagheri et al., 2005). آموزش­های کاربردی، منجر به افزایش سطح آگاهی فروشندگان و مصرف­کنندگان گیاهان دارویی، بهبود کیفیت و افزایش اطمینان از اثرگذاری آن‌ها در بهبود بیماری­ها خواهد شد. استان لرستان دارای ظرفیت­های بزرگ طبیعی و انسانی در عرصه گیاهان دارویی است. آموزش و تشویق کشاورزان با هدف کاشت زراعی و گلخانه­ای گونه­های دارویی انحصاری و پرمصرف با بازار فروش تضمین شده، نقش مؤثری در بهره­برداری پایدار و حفظ تنوع زیستی استان دارد. با توجه به مصرف گسترده داروهای گیاهی در جامعه، بررسی بالینی روند اثربخشی و ایمنی مصرف آن‌ها، به منظور افزایش کیفیت خدمات و مواد گیاهی ارائه شده در عطاری‌ها، توصیه می­گردد. تلفیقی از موارد فوق، در راستای احیاء و تقویت طب سنتی به­عنوان جزئی از فرهنگ جامعه، سودمند خواهد بود.

 

تشکر و قدردانی

 در تهیه این مقاله از تجربیات ارزشمند آقای نجات دکامین و خانم­ها شیرین ایازی استفاده گردید که بدین‌وسیله تشکر و قدردانی می­شود.

 

Asadi, M., 1988-2006. Guide to the Flora of Iran Project, Research Institute of Forests and Rangelands. [in Persian]
Asayeshpoor, S., 2015. Challenges in the development of technology of medicinal plants and herbal medicines. The first international congress of complementary and alternative medicine. Oct 7-9.
Ashayeri, N., Abbasian, A., Janbakhsh, S., Sheibani, S., Sodagari, F. and Minaei, B., 2013. The most common medicinal plants purchased from Healers in Tehran in 2008. Islamic and Iranian Traditional Medicine, 3(4), pp.477-482. [in Persian]
Bagheri, A., Naqdibadi, H., Movahedian, F., Makizadeh, Tafti, M. and Hemmatimoghaddam, A., 2005. A study of the approach of women in Isfahan in the use of herbal medicine. Medicinal Plants. 4(15), pp.81-93. [in Persian]
Cheikhyoussef, A., Shapi, M., Matengu, K. and Ashekele, H.M., 2011. Ethnobotanical study of indigenous knowledge on medicinal plant use by traditional healers in Oshikoto region, Namibia. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine, 7, pp.1-11.
Coopoosamy, R.M. and Naidoo, K.K., 2012. An ethnobotanical study of medicinal plants used by traditional healers in Durban, South Africa. African Journal of Pharmacy and Pharmacology. 6(11), pp.818-23.
Davis, P.H., 1965-1988. Flora of Turkey Edinburgh University Press, Edinburgh. vols. 1-10.
Dolatkhahi, M. and Ghorbani Nahoji, M., 2013. Introduction of high consumption medicinal plants in Dashtestan city in Bushehr province with emphasis on traditional application. Medicinal Plants, 2(96), pp.95-105. [in Persian]
Firozi, M. and Zahedifard, T., 2016. Dysmenorrhea and Herbal Medicine Primary. Journal of Medicinal Plants, 15(60), pp.58-65.
Ghahraman, A., 1996-2006. Color Flora of Iran, Vols. 1-25. Research Institute of Forests and Rangelands. [in Persian]
Hosseini, Z., Faizi, H. and Moradi, R., 2017. Presentation and consumption of medicinal plants in Healers of Shiraz. Islamic and Iranian Traditional Medicine, 8(1), pp.123-132. [in Persian]
Hosseini Kohnouj, S.H., Bibak, H. and Ramezani Qara, A., 2019. Ethnobotanical survey of medicinal plants in southern Kerman region. Ecophytochemistry of Medicinal Plants, 8(1), pp.30-63. [in Persian]
Moradi, R. and Eslahi, H., 2014. A study on the Presentation and consumption of medicinal plants in Healers in Khorasan Razavi province: A case study of Torbat-e Heydariyeh, Kashmar and Bardaskan counties. The second national conference on the Use of Medicinal Plants in Lifestyle and Traditional Medicine, Mashhad. [in Persian]
Muthu, C., Ayyanar, M., Raja, N. and Ignacimuthu, S., 2006. Medicinal plants used by traditional healers in Kancheepuram District of Tamil Nadu, India. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine, 2(1), pp.1-10.
Naderi, F., Nejad Sabzi, P. and Rasoolian, B., 2009. Investigation of supply and consumption of medicinal plants in Healers in Lorestan province in 2008, Yafteh, 11(5), pp.57-63. [in Persian]
Qaraaty, M., Tabarrai, M., Mamaghani, J.A., Ghorbanifar, Z. and Latifi, M., 2014. The role of the Iranian Traditional Medicine in the development of impoverished areas in Iran. Advances in Environmental Biology, 15, pp.1564-9.
Rahmatullah, M., Khatun, M.A., Morshed, N., Neogi, P.K., Khan, SU., Hossan, M.S., Mahal, M.J. and Jahan, R., 2010. A randomized survey of medicinal plants used by folk medicinal healers of Sylhet Division, Bangladesh. Advances in Natural and Applied Sciences. 4(1), pp.52-62.
Rechinger, K.H., 1963-2018. Flora Iranica. vols. 1-178. Akademische Druck-U Verlagsanstalt, Graz.
Shafizadeh, F., 2002. Giahan e darooi e Lorestan. (Popular medicinal plants of Lorestan). Volume1, pp: 223.
Vafadar, M. and Toghranegar, Z., 2020. Ethnobotanical study of some medicinal plants of Abhar county, Zanjan Province. Jornal of Medicinal Plants, 19(75), pp.30-54. [in Persian]
Yineger, H. and Yewhalaw, D., 2007. Traditional medicinal plant knowledge and use by local healers in Sekoru District, Jimma Zone, Southwestern Ethiopia. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine. 3(1), pp.1-7.